4060

Heb een relatief goede computer gevonden in mijn hostel, dus tijd voor een nieuw verslag!

Vanuit Humahuaca ben ik met de bus naar San Pedro de Atacama gegaan, een toeristisch dorpje in Noord-Chili. Ik reisde alleen maar had al gauw nieuwe vrieden gemaakt. Achter mij zat toevallig een meisje die ik ken van het hostel in B.A.! Gezellige rit, maar helaas ook iets anders dan gepland. De rit zou namelijk van 07.00 tot 17.00 uur duren maar we kwamen pas om 21.00 uur aan.

Dus 's avonds kwamen we aan in SPdA. Een armoedig dorpje met huizen van klei en modder, het was ook nog eens regenachtig en heel erg donker. Ik had het adres van mijn hostel niet van tevoren opgezocht, maar gelukkig wist iemand mij te vertellen hoe ik daar moest komen. Al lopend door deze donkere, modderige straten werd ik achtervolgd door een straathond en ik voelde me er niet echt veilig, ik wilde gewoon zo snel mogelijk naar mijn hostel gaan. Onderweg nog 1 keer de weg gevraagd en toen had ik het gevonden. Gelukkig hadden ze nog een bed vrij. Een kwartier later viel de elektriciteit uit en gingen de kaarsen aan.

Volgende dag een beetje rondgestruind en 's avonds met een grote groep van het hostel naar een bar gegaan. Toen de bar ging sluiten hoorde ik dat er nog een afterparty was, dus heb de groep gevraagd of ze mee wilden maar de meningen waren een beetje verdeeld. Voordat ik het wist was ik al mijn vrienden kwijt en ben ik met twee locals in hun 4x4 naar de afterparty gereden. Een vreemd feest in een schuur net buiten SPdA. Gedeeltelijk binnen, gedeeltelijk buiten met allerlei soorten mensen en een onlogische mix van muziek. De bar was een plank met een paar blikjes bier er achter. Er hing wel een goede sfeer dus heb me er wel vermaakt. Toen ik terug naar het hostel wilde gaan had ik geen idee hoe ik daar moest komen. Ik had mijn zaklamp gelukkig meegenomen en ben gaan lopen. Er liepen een paar mensen voor mij en heb gevraagd waar zij naartoe gingen. Ze vertelden dat ze met de auto waren en ik mocht met ze meerijden! Dichtbij het centrum werd ik afgezet en na een kwartiertje lopen was ik weer veilig thuis.

Ik heb bijna een week in SPdA rondgehangen en aardig wat dingen gedaan:
- Tour naar een aantal geisers
- Sandboarden in Death Valley
- Zonsonderdang gezien in Valle De La Luna
- Astronomische tour
- Mountainbiken

Het mountainbiken vond ik eigenlijk het leukst. Samen met een toffe Chileense gast hebben we goede MTB's gehuurd en hebben we door een prachtig rood berglandschap gefietst. We moesten een paar keer de schoenen uit doen om enkele rivieren over te steken en kwamen uit bij een uitzichtpunt over een mooie vallei. Er was helemaal niemand, geweldig! Daar hebben we gerelaxed en wat foto's gemaakt. Hij is een fanatieke fotograaf en had 3 camera's mee: een analoge, digitale en zijn iPhone met allerlei fotografie-apps. Interessant spul! Na deze tocht hadden we een sterke vriendschapsband opgebouwd, maar moest helaas al gedag zeggen omdat ik de volgende dag vertrok.

De volgende morgen werd ik opgepikt bij het hostel en startte mijn 3-daagse tour naar Uyuni. We hebben flamingo's gezien, geisers, gekleurde meren, mooie bergen, rotsformaties en enormmm uitgestrekte landschappen! Ik had een leuke groep met Duits paar en 3 Chileense dames. Samen een hoop gezien, geouwehoerd en lol gemaakt. De gids was alleen wat minder, daarom noemden we hem ook de driver. Ik heb hem een aantal dingen gevraagd om te begrijpen waarom hij zo is.

Hij is een Boliviaanse man met weinig humor die al 10 jaar dit werk doet. Slechts 1 nacht per week slaapt hij in zijn eigen huis, hij viert geen verjaardagen en doet nooit wat met zijn vrienden omdat hij daar geen tijd voor heeft omdat hij 7 dagen per week on the road is. Hij vertelde dat wanneer hij 40 jaar is, hij genoeg geld heeft verdiend om met pensioen te gaan.

Maar goed, eenmaal in Uyuni aangekomen verbleven we in een matig hostel met een lauwe douche. Omgerekend kost het tussen 3,50 en 4,00 euro per nacht. De Chileense dames hadden een 4-daagse tour en zijn weer terug gegaan naar SPdA. Ik ben met de Duitsers opgetrokken en we zijn een dag later doorgereden naar Potosi. Een van 's werelds hoogst gelegen steden op 4060 meter.

Ik heb geen last van hoogteziekte en ben gezond.
Groeten aan alle lezers en bedankt voor alle reacties!

P.s. de foto's zijn random en van Facebook geplukt, ik heb mijn eigen foto's nog niet overgezet of gebackupped...